Мы – мужской католический орден.
Уже почти 500 лет мы служим Богу и Его народу там, где в нас нуждаются.
Приходы и церкви, пастырское попечение, духовные упражнения, миссии, духовное сопровождение
Школы, университеты, СМИ, издательства, институты и культурные центры
Социальное служение, забота о беженцах, экология, межрелигиозный диалог
Наш орден основан в XVI веке рыцарем-баском Игнатием Лойолой.
В молодости он служил при дворе и вёл мирской образ жизни. В 1521 г., отважно защищая крепость Памплону от французов, был тяжело ранен снарядом, раздробившим ему ногу.
Игнатий был при смерти, но по Божьей милости выжил и пошёл на поправку. Прикованный к постели, он стал читать Евангелие и жития святых; под их впечатлением решил оставить прежний образ жизни и радикально следовать Иисусу. Своё дворянское платье он отдал бедняку, а меч оставил в святилище Пресвятой Девы Марии в Монтсеррат.
Игнатий посвятил себя заботе о больных и нищих. Прошел через тяжкие духовные терзания, связанные с его греховным прошлым, и на основании собственного опыта стал составлять сборник «Духовных Упражнений», позже ставший руководством в духовном пути для неисчислимого множества христиан.
Вскоре к нему присоединились первые товарищи. Стремясь сохранить единство между собой, эта группа друзей, преданных Богу, решает основать орден, целью которого было самоотверженное служение Церкви в послушании Папе Римскому.
В основе правила нового ордена было строгое послушание учению Церкви, отречение от личной свободы, полное доверие Церкви и Папе, согласно принципу Sentire cum Ecclesia («Чувствовать вместе с Церковью»)
Иезуиты были проповедниками и исповедниками сильных мира сего. Во времена контрреформации значительная часть учреждений среднего и высшего образования находилась под их руководством. Члены ордена также занимались попечительством бедных и нередко выступали в защиту их прав.
Иезуиты часто меняли место служения, не привязывались к отдельным странам и их интересам. Такой космополитизм вызывал сильное сопротивление со стороны некоторых монархов. Под их давлением папа римский Климент XIV в 1773 г. приказал распустить Орден.
По решению царицы Екатерины II Общество Иисуса не прекратило своего существования на территории Российской Империи и таким образом выжило, дождавшись момента восстановления папой Пием VII в 1814 г.
Иезуиты сегодня
членов Ордена
святых и блаженных
школ и университетов
мест служения на территории СНГ
«Везде там, где в самых сложных и отдаленных местах Церкви, на распутьях идеологий, на социальных фронтах сталкивались (и продолжают сталкиваться) жгучие желания человека и вечное послание Евангелия, там были – и продолжают быть – иезуиты.»
Павел VI, Папа Римский
Глабальныя апостальскія прыярытэты: актуалізацыя місіі Таварыства Езуса
На 36-ай генеральнай кангрэгацыі ў 2016 г. дэлегаты даручылі новавыбранаму генеральнаму настаяцелю Артуру Сосе перагледзець і актуалізаваць апостальскія прыярытэты, якія былі прынятыя ў 2003 г. (У той час на першым месцы знаходзіліся місіі ў Кітаі і Афрыцы,...
Новая аб’яднаная правінцыя Цэнтральнай Еўропы – сапраўдная мультыкультурная супольнасць
«Я задаволены, бо ўвесь папярэдні працэс распазнавання паказаў, што заснаванне Цэнтральна-Еўрапейскай правінцыі – не толькі арганізацыйная справа. Хутчэй, гэта актыўны адказ на змены і выклікі нашага часу". Такім меркаваннем Айцец Генерал Артура Соса падзяліўся ў...
Тры віды думак. Ці мае думкі сапраўды мае?
Думкі спадарожнічаюць нам няспынна, але мы рэдка ўсведамляем іх уплыў. У артыкуле разглядаюцца пэўныя няясныя моманты адносна разумення ролі чалавечага фактару ў распазнаванні: хіба тое, што маё, унутранае і аўтаномнае, можа мне шкодзіць? Артыкул заканчваецца...
Прабываць у Езусе — прыносіць плод
Гамілія на V Велікодную нядзелю, Год В Езус сказаў сваім вучням: Я — сапраўдная вінаградная лаза, а Айцец Мой — вінаградар. Кожную галінку ўва Мне, якая не прыносіць плоду, Ён адразае, і кожную, якая дае плод, ён ачышчае, каб давала яшчэ больш пладоў. Вы ўжо чыстыя...
Пастыры, найміты, ваўкі
Гамілія на ІV Велікодную нядзелю, Год В Езус сказаў: Я — добры пастыр. Добры пастыр аддае жыццё сваё за авечак. А найміт і не пастыр, якому не належаць авечкі, калі бачыць, што прыходзіць воўк, кідае авечак і ўцякае, а воўк хапае і разганяе іх. Уцякае, бо ён найміт і...
Уваскрослы Пан, прысутны ў Целе сваім і целе тваім
Гамілія на III Велікодную нядзелю, год BВучні Езуса расказалі пра тое, што здарылася ў дарозе, і як яны пазналі Езуса ў ламанні хлеба. Калі яны казалі пра гэта, сам Езус стаў сярод іх і сказаў: Спакой вам. Устрывожаныя і напалоханыя яны думалі, што бачаць духа. Але Ён...
Адзін з найцяжэйшых учынкаў міласэрнасці
Гэты ўчынак міласэрнасці, аб якім разважае а. Юзэф Аўгустын SJ, успрымаецца адначасова як праяўленне міласэрнасці і цноты. Біблія надае яму вялікую вагу і звязвае з ім вялікія надзеі. “Шляху сведчанняў Тваіх я радуюся больш за ўсе багацці.” (Пс 119, 14). Настаўленне...
Па дарозе ў Эмаус
Віллі Ламберт SJ у сваёй кнізе “Directions for Communication. Discoveries with Ignatius Loyola“ (Парады для камунікацыі. Адкрыцці з Ігнацыем Лаёлай) прапануе шэраг рэкамендацый і падказак для найбольш эфектыўнага будавання камунікацыі на самых розных узроўнях. У...
Што ў тваім сумневе?
Гамілія на ІІ Велікодную нядзелю, Год В Калі быў вечар таго першага дня тыдня, і дзверы дома, дзе збіраліся вучні, былі замкнёныя ад страху перад юдэямі, прыйшоў Езус і стаў пасярэдзіне, і сказаў ім: Спакой вам! І, сказаўшы гэта, паказаў ім рукі і бок. Узрадаваліся...
Жыць Уваскрасеннем
Прапануем вашай увазе інтэрв'ю айца Віктара Жука SJ, апублікаванае ў апошнім красавіцкім нумары часопіса "Ave Maria". Наш суразмоўца – айцец-езуіт Віктар Жук, родам з Пінска, уступіў у Таварыства Езуса ў 2003 годзе, вывучаў філасофію ў Падуі, на пастырскай практыцы...
Ад смерці да жыцця
Езу Хрыстэ, няхай Твая смерць будзе маім жыццёмі ў Твайго памірання я навучуся, як жыць.Няхай Тваё змаганне будзе маім адпачынкам,Твая чалавечая слабасць – маёй адвагай,Твая ганьба – маёй годнасцю,Твае крыжовыя пакуты – маёй раскошай,Твой сум – маёй радасцю.У Тваім...