Упершыню я даведалася пра малітву аддання айца-езуіта Вальтэра Цішэка (і пачала карыстацца ёй як малітвай аб прыняцці смутку) і пра яго жыццё ў савецкім лагеры, калі ў мяне быў перыяд пакутлівай ранішняй млоснасці падчас адной з маіх цяжарнасцяў. Кніга-сведчанне “Ён вядзе мяне” (He Leadeth Me), якую напісаў а. Цішэк, стала паваротным пунктам у маім падарожжы як у духоўным, так і ў фізічным плане. Імкненне змяніць сваю сітуацыю саступіла месца прыняццю яе (з дапамогай Божай ласкі). І, нягледзячы на тое, што я так і не знайшла нейкага ідэальнага сродку, каб пазбегнуць ранішняй млоснасці, прымірыўшыся з ёй, я ўрэшце пачала адчуваць сябе нашмат лепш.

Апошнім часам, натрапіўшы зноў на малітву аддання а. Цішэка, я разважаю аб тым, наколькі моцна патрабую вярнуцца да ягонай кнігі. Гэтая малітва стала вельмі важнай для мяне цяпер, калі я адчуваю асаблівы цяжар і сум з прычыны пандэміі. Калі ўлічыць, у якіх абставінах Цішэк напісаў малітву – несправядліва зняволены, згаладнелы, нават закатаваны, – словы набіраюць незвычайнай моцы.

Малітва аддання а. Вальтэра Цішэка SJ

Пане, Езу Хрыстэ, дай мне ласку прыняць смутак майго сэрца як Тваю волю для мяне ў гэтую хвіліну. Я ахвярую яго – у еднасці з Тваім цярпеннем – за тых людзей, якія найбольш патрабуюць Тваёй адкупленчай ласкі. Я здаюся на волю Твайго Айца і прашу Цябе дапамагчы мне перайсці да наступнага задання, якое Ты прызначыў для мяне.

Духу Хрыстовы, дапамажы мне ўвайсці ў больш глыбокае з’яднанне з Табою. Адвядзі мяне ад трывання ў крыўдзе, якую я адчуваю, і скіруй:
да думак аб учынках міласэрнасці адносна тых, хто мае патрэбу ў маёй любові,
да думак аб спачуванні тым, хто мае патрэбу ў маёй апецы,
і да думак аб даванні тым, хто мае патрэбу ў маёй дапамозе.

Калі ж я аддаюся Табе, дапамажы мне накіраваць на шлях збаўлення тых, хто прыходзіць да мяне ў патрэбе.
Няхай жа я знаходжу сваё ацаленне ў гэтым даванні.
Няхай я заўсёды прымаю Божую волю.
Няхай я знайду сваё сапраўднае “я”, жывучы для іншых у духу ахвяры і цярпення.
Няхай я ўсё больш паміраю для сябе і паўней жыву ў Табе.
Калі ж я імкнуся аддацца волі Айца, дазволь мне паверыць, што Ён зробіць усё для мяне.

 

А. Вальтэр Цішэк SJ (1904-1984), амерыканскі езуіт, святар-місіянер, які выправіўся ў СССР незадоўга да Другой Сусветнай вайны, каб служыць веруючым. У 1941 годзе ён быў ілжыва абвінавачаны ў шпіянажы і змешчаны ў сібірскі лагер. У рэшце рэшт, правёўшы ў турмах і лагерах больш 20 год, Цішэк вярнуўся дадому па дамове паміж ЗША і СССР: яго абмянялі на савецкага шпіёна, арыштаванага ў Амерыцы. 

Айцец Вальтэр Цішэк, маліся за нас!

Сара Робздаццір

Крыніца: A prayer to accept sadness, written by a priest who survived a Soviet prison camp

Фота: TZIDO SUN /Shutterstock